vrijdag 21 juni 2013

Twee voormalige topambtenaren treden naar voren met hun verklaringen over Joris Demmink

Verklaringen van twee voormalige topambtenaren over Joris Demmink
Op donderdag 20 juni kwam de Volkskrant met twee artikelen over de kwestie Joris Demmink (bron en bron). Eindelijk is duidelijk om welke twee voormalige topambtenaren het gaat. Het gaat in dit geval om voormalige gevangenisdirecteuren Bart Molenkamp en Jacques van Huet. Het bijzondere aan beide verklaringen is dat deze verklaringen bij de notaris zijn afgelegd en nogal belastend kunnen zijn voor Joris Demmink (bron en bron). Beide verklaringen gaan over een dienstreis naar Londen in mei 1992 waarin een medewerkster volgens Molenkamp en van Huet verklaarde aan meerdere collega's aan de hotelbar dat ze voor Joris Demmink minderjarige Thaise jongens moest regelen. Er moet wel worden vermeld dat Demmink niet op deze dienstreis aanwezig was. Volgens beide heren zou ze daar ontstemd over zijn. Het vreemde aan dit verhaal is echter dat de betreffende medewerkster dit verhaal ontkent. Verder kunnen vier medewerkers dit opmerkelijke incident zich niet voor de geest halen. Harro Knijff, de advocaat van Demmink schildert deze twee verklaringen af als "kwaadaardige borrelpraat". Ik ben wel met CDA-kamerlid Pieter Omtzigt eens dat deze verklaringen zeer interessant zijn en ik zou graag willen zien dat beide heren (mochten ze bereid zijn om te willen getuigen) onder ede worden gehoord in een rechtszaak. De waarheid moet boven tafel komen zodat een einde komt aan deze waanzin in Nederland.

De verklaring van Bart Molenkamp komt nogal bekend voor omdat dit de verklaring was waar volgens De Demmink Doofpot Pieter Omtzigt in maart al over getipt was per e-mail (bron). Dit was de korte verklaring waarin alleen het incident werd beschreven. De verklaring van Jacques van Huet is iets uitgebreider, want hij geeft aan wie er volgens hem bij die betreffende dienstreis aanwezig waren. Een van die namen op de lijst was de naam van Rita Verdonk. Verder valt op dat de betreffende medewerkster meestal tegen het weekend instructies kreeg van Joris Demmink om telefonisch jonge (naar waarschijnlijkheid) minderjarige jongens te regelen. Hij voegt daar tussen haakjes aan toe dat Haagse pooiers dit konden regelen. Ik moet meteen denken aan de AD-artikelen in oktober 2012 over een Haagse pooier genaamd Dick Willard die al in verband werd gebracht met Joris Demmink. Hij werd in 1991 vermoord (bron). Ik acht het niet uitgesloten dat het stokje misschien werd overgenomen door iemand anders of door meerdere personen. Zou Nico van Empel misschien hier van af weten of anders andere hoge ambtenaren? Tenslotte zegt Van Huet in zijn verklaring dat hier over naar buiten treden ambtelijke zelfdoding zou betekenen. Met andere woorden: einde loopbaan bij de overheid.

Dingen die ik wil aankaarten met betrekking tot het tweede Volkskrantartikel omtrent Joris Demmink 
De Volkskrant schrijft onder meer: "De andere media zijn terughoudend, omdat er geen enkel bewijs is." In mijn ogen klopt dit niet omdat de andere media terughoudend zijn om andere redenen dan bewijstechnische aspecten. In 2003 zijn Gay Krant en Panorama redelijk hard aangepakt door Demmink en zijn advocaat omdat ze niet meer de publiciteit mochten zoeken als daar aanleiding toe was. Dit staat op pagina 323 van de Demmink Doofpot. Dit was een 'herenakkoord'. Verder had de NOS in juni 2004 bakzeil gehaald bij de Raad voor de Journalistiek omdat de klacht van Joris Demmink gegrond werd verklaard. Uiteraard speelt ook mee dat zeer weinig mensen zich willen branden aan deze kwestie gezien de intimidatie van Demmink en zijn advocaat. Je moet nogal sterk in je schoenen staan om hier weerstand te kunnen bieden. Niet iedereen is bereid om zijn leven te wijden aan zo'n zaak, wat uiteraard te begrijpen is aangezien veel mensen bijvoorbeeld hun werk of hun gezinsleven op het spel kunnen zetten. Gelukkig zijn er nog een aantal mensen die zich willen inzetten om deze kwestie proberen op te lossen  In mijn ogen gaat het niet om de vraag of het bewijs er is, maar zijn er genoeg feiten en omstandigheden waarop Joris Demmink kan worden aangemerkt als verdachte in de zin van art. 27 Sv? Ik beantwoord deze vraag volmondig met ja. Of er voldoende bewijs is om Joris Demmink te veroordelen is een zaak van de rechter.

Ik wil nog verder aankaarten dat het Rolodex-onderzoek terecht in het artikel staat vermeld, maar dat het Handel in Kinderen (HIK-onderzoek) niet wordt genoemd. Terwijl dat er aanwijzingen zijn dat Joris Demmink ook hier wordt genoemd (bron). Het gaat hier om de topambtenaar die door Lothar G. wordt gevraagd om in Polen een kind over de Duitse grens heen te smokkelen.

Tenslotte wil ik net als Robert Rubinstein een lans breken voor een fatsoenlijke klokkenluidersregeling. In Nederland komen klokkenluiders er nogal bekaaid van af. Zie bijvoorbeeld een Ad Bos die de bouwfraude aankaartte en een Fred Spijkers die de ondeugdelijke landmijnen aan de kaak stelde. Ik denk zelf dat bij een betere klokkenluidersregeling dat er misschien meer mensen bereid zouden zijn om misstanden aan de kaak te stellen. Zou het dan mogelijk zijn dat er dan meer getuigen kunnen opstaan?